De cultuurperiode die volgt op de Romantiek noemen we het ‘Fin de siècle’, de periode rond de eeuwwisseling. De maatschappij is aan het eind van de 19e eeuw enerzijds wat zelfvoldaan over alles wat er al uitgevonden en ontdekt is, anderzijds is er angst voor wat er komen gaat in de nieuwe tijd die aanbreekt. Dit geeft verwarring en die verwarring leidt net als in de Romantiek tot vluchtgedrag. Nu vluchten mensen echter steeds meer in luxe, plezier en genot. Het fin de siècle is dus geen reactie op de Romantiek, eerder een voortzetting ervan. Het uitdrukken van diepe gevoelens wordt steeds belangrijker, maar kunstenaars lopen tegen de grenzen van hun materiaal aan. Dichters gaan op zoek naar nieuwe woordcombinaties of geheel nieuwe woorden. Zoals de impressionisten met kleuren, licht en een vlekkerige techniek nuances aanbrengen, proberen dichters met bijvoeglijk naamwoorden, bijzondere woordcombinaties of geheel nieuwe woorden hun diepste gevoelens uit te drukken.
