Het Egidiuslied is een bekende Middeleeuwse klaagzang. De dichter treurt over zijn overleden vriend. ‘Du coors die doot,’ zingt hij. Betekent dit dat Egidius zelfmoord heeft gepleegd? Lees het hier, je kunt er het lied ook beluisteren!
Het Egidiuslied is opgeschreven in het Gruuthuse-handschrift. Dat is een verzameling van voornamelijk liederen en gedichten uit de Middeleeuwen. Het handschrift komt ongeveer uit 1400. Van het Egidiuslied is de muzieknotatie overgeleverd, waardoor wij weten hoe het lied geklonken heeft. Op de website van de Koninklijke Bibliotheek kun je door het Gruuthuse-handschrift bladeren en muziekopnamen van enkele liederen beluisteren.
Handschrift van het Egidiuslied uit het Gruuthuse-handschrift.
Egidiuslied
Egidius waer bestu bleven
Mi lanct na di gheselle mijn
Du coors die doot du liets mi tleven
Dat was gheselscap goet ende fijn
Het sceen teen moeste ghestorven sijnNu bestu in den troon verheven
Claerre dan der zonnen scijn
Alle vruecht es di gheghevenEgidius waer bestu bleven
Mi lanct na di gheselle mijn
Du coors die doot du liets mi tlevenNu bidt vor mi ic moet noch sneven
Ende in de weerelt liden pijn
Verware mijn stede di beneven
Ic moet noch zinghen een liedekijn
Nochtan moet emmer ghestorven sijnEgidius waer bestu bleven
Mi lanct na di gheselle mijn
Du coors die doot du liets mi tleven
Dat was gheselscap goet ende fijn
Het sceen teen moeste ghestorven sijn
Hieronder lees je het lied in modern Nederlands, in een vertaling van Willem Wilmink.
De schrijvers/componisten van Middeleeuwse liederen noemen we troubadours. De liederen werden ten gehore gebracht door minstrelen.
Egidiuslied
Egidius, waar ben je gebleven?
Ik mis je zo, mijn kameraad.
Jij koos de dood, liet mij het leven.
Je vriendschap was er vroeg en laat,
maar ‘t moest zo zijn, een van ons gaat.Nu ben je in ‘t hemelrijk verheven,
helderder dan de zonneschijn,
alle vreugd is jou gegeven.Egidius, waar ben je gebleven?
Ik mis je zo, mijn kameraad.
Jij koos de dood, liet mij het leven.Bid nu voor mij, ik ben verweven
met deze wereld en zijn kwaad.
Bewaar mijn plaats naast jou nog even,
ik moet nog zingen, in de maat,
tot de dood, die elk te wachten staat.Egidius, waar ben je gebleven?
Ik mis je zo, mijn kameraad.
Jij koos de dood, liet mij het leven.
Je vriendschap was er vroeg en laat,
maar ‘t moest zo zijn, een van ons gaat.
